انتقاد واژه ایی زیبا اما ترسناک

گاهی با خود فکر میکنم در کجای این کره خاکی زندگی میکنم ؟پشیمان میشوم از دانستن،فهمیدن،شناختن،مطالعه کردن و آگاه شدن از دنیای بزرگ زندگانی!!!
جامعه ایی که ظاهرش زیبا اما درونش ترس است. ترس از کوچکترین انتقاد که مبادا لکه ننگ خائنی را بر رخسارت نمایان کنندو نقابی ناحق را بر چهرت بپوشانند. کاش کمی تحمل انتقاد داشتیم آنهم برای اصلاح و نه تخریب . اما در جامعه من چنان لذت صندلی های قرمز و سبز و نرم و راحت به دل مدعیان مالک این سرزمین نشسته که حتی با کوچکترین انتقادی، میشوی دست نشانده دشمن ! کدام دشمن نمیدانم، چرا که این روزها توهم دشمن انگاری افکار واهی برخی را فرا گرفته.
جالب اینکه همه به زیبایی تاکید بر انتقاد دارند و همواره میدانند صلاح فرد و اصلاح جامعه، در سایه «شناختن عیوب» و تلاش برای «زدودن عیوب» است. این شناخت هم در خود فرد و نسبت به اندیشه ها و عملهای خویش است و هم نسبت به دیگران. زمینه ساز این عیب زدایی نیز «تذکر» از سویی و «تنبه» و «اقدام» از سوی دیگر است اما وای به حال یک خبرنگار ، وبلاگ نویس ،نویسنده و یا حتی یک شهروند عادی که اگر دست به قلم بردارد تذکر وتنبیه و اقدام به مجازات فقط نصیب اوست و حق و عدل و عدالت متعلق به صاحبان انتقاد.
نمیدانم چرا در بلاد کفر( از نگاه دولتمردان) همیشه نه تنها انتقاد، بلکه بدترین تخریب ها و اهانت ها- حتی اهانت های جنسی- نثار شخص اول کشور- در همه رسانه ها شده و می شود. دشنام های جنسی به وسیله هنرمندان در اجتماعات و رسانه های پر بیننده آزادانه بیان می شود. هتاکی به رئیس جمهور هم بخشی از آزادی بیان و انتقاد به شمار می رود. همه روزه آزادانه در سراسر کشورشان علیه افکار و گفتار و رفتار آنها راهپیمایی صورت می گیرد.
وقتی دادگاهی حکمی صادر می کند، معترضان نه تنها به حکم اعتراض می کنند، بلکه علیه احکامی که تبعیض آمیز به شمار می روند، راهپیمایی صورت می دهند.
همه روزه درباره میزان محبوبیت، اعتماد، عدم اعتماد و نفرت از شخص اول کشور نظرسنجی صورت گرفته و آزادانه در رسانه ها منتشر می شود. چرا در سرزمین من این امکان نیست ؟؟ در سرزمینی که فرهنگش و قدمتش  در رعایت حقوق بشر و نگارش منشور حقوق بشر همیشه مایه مباهت و افتخار بوده اکنون انتقاد که کوچکترین حق طبیعی یک جامعه است شده حسرت و آرزو . به کدام عصر و دوران میرویم ؟؟؟!!!اگر تحمل انتقاد یکی از فضائل اخلاقی است،چرا عملا پایند به آن نیستیم؟
خدایا خودت ناجی سرزمین و مردمان صادق سرزمینم باش. آمین